Als therapeut op het gebied van relatietherapie moet mijn gevoel voor wat ik zal gebruiken en hoe ik het zal gebruiken gebaseerd zijn op wat ik ben gaan begrijpen van dit genezingsproces. Mijn studie van al het bewijsmateriaal met betrekking tot de effectiviteit ervan maakt dat ik met een gerust hart kan suggereren dat dit zou kunnen zijn waarnaar u op zoek bent.
Het is waar dat relatietherapie en anticiperend rouwwerk twee totaal verschillende dingen zijn. Interpersoonlijke communicatie op het ene niveau maakt het mogelijk een scheiding te ervaren op een ander niveau. Op het gebied van relatietherapie zijn er drie elementen om tot diepere relaties te komen:
1. Relatie van diepgang. De therapeut en de cliënt gaan de relatietherapie in met een ondeelbaar geheel.
2. Relatie van intuïtie. De therapeut en de cliënt betreden de algemeen bekende relatietherapie met een aangeboren overeenkomst om zich op een diep niveau te verhouden.
3. Relatie van pure genade. Zowel de cliënt als de therapeut gaan deze relatie aan op zoek naar transcendentie en persoonlijke en spirituele genezing. Deze relatie, als ze voor elke andere wordt gegeven, laat een eenheid achter van pure tijdloze aanwezigheid.
In de drie elementen heeft relatietherapie de neiging om “voor te schrijven” en om een oordeel op te leggen over wat werkt en wat niet werkt. De behoefte om een onderscheidende inhoud aan deze relatie op te leggen leidt tot een vervelende relatie omdat elke cliënt vaak probeert te behagen in een poging om zijn werk erkend te krijgen en de therapeut “met recht te laten oordelen”. Dit is misschien wel te doen, maar onvermijdelijk leidt dit tot een hond-eet-hond strijd om erkenning. Dus, in plaats van te zoeken naar een diepere dialoog in dit aspect van relatietherapie, proberen vroege beoefenaars typologieën, technieken en procedures vast te stellen waarmee een aanzienlijk deel van de cliënten behandeld kan worden. Dit is wat zal helpen om de effectiviteit van de relatie te beoordelen. Vaak betekent dit dat de aandacht van de cliënt te sterk wordt gericht, waardoor de kans op relatie-ontdekking en relatie-genezing verloren gaat. Het komt aan het licht dat de relatie niet alleen een relatie is als het voortbestaan ervan afhankelijk is van de effectiviteit van de therapeut en een cliënt die niet beschikbaar of bekwaam is in het omgaan met de veranderingen of eisen van de dag.
Veel therapie cursussen en cursussen van zelfhulp Geavanceerde psychotherapie brengen een zeer populaire boodschap: “wij zijn een eenvoudig therapiemodel waarbij de therapeut en de cliënt beiden gemakkelijk hun conflicten kunnen identificeren.” Dit is volledig waar. De therapeut-lezingen, de Informele en Analytische, de Assessment en Screening, en de Toegepaste Gedragstherapie methoden zijn allemaal technieken van de Jungiaanse-F Vergelijkingswinkel. Ook de brede competenties van het psychotherapeutisch veld zijn afgeleiden van op maat gemaakte technieken van het Erickson model van therapie. Net als in de Jungiaanse school is de menselijke therapie een complexe dynamiek van meervoudige persistente en intrapersoonlijke verbanden of paden tussen therapeuten, patiënten, familie, sociale tradities, en collectieve attitudes binnen een gemeenschap. Bovendien maken de groei van de rol van seksualiteit in alle fasen van de ontwikkeling van een patiënt en het verband tussen seksuele identiteit en mystieke ervaring in religieuze en spirituele tradities over de hele wereld, gender/heterogeniteit, interactie, relatie, en emotionele strategieën onhoudbaar in de komende jaren.
Hoewel het waar mag zijn dat alle benaderingen de potentie hebben om geconditioneerde fenomenen te verhelderen en te helpen oplossen, is het besef van latente oneindigheid de sleutel tot een succesvol therapeutisch proces. Het onvermogen om de orde der dingen binnen de kliniek te onttrekken aan de gemeenschappelijke patroonvorming van één cliënt of therapeut, is de voornaamste oorzaak van het terugvallen van een rol. Dit is waar de effectieve richting van de therapeutische beweging duidelijk wordt.
Als de cliënt snel en efficiënt uit het dominante of overheersende type wordt geleid, bestaat de mogelijkheid van relatieherstel en heling ondanks zijn of haar niveau van dagelijkse verwarring en pijn. Dit is belangrijk omdat is gebleken dat dezelfde problemen consequent worden doorverwezen naar hetzelfde type persoon/cliënt, voor verschillende problemen (bijvoorbeeld gevoelens van ontoereikendheid en zelfmedelijden) of verschillende patronen van samenspel binnen een bepaald type relatie (id-samenwerkingsdeficit, in plaats vanwar-schuld, in plaats van-rechtvaardiging-of-conformiteit).
Het is niet alleen wat je doet, het is hoe je het doet en het is hoe het bij elkaar past, vergelijkbaar met hulpverleners uit de zesentwintigste eeuw die mensen in hokjes probeerden te verdelen en op dezelfde manier probeerden te behandelen om integratie te vergemakkelijken. Het therapeutisch proces is identiek aan elk ander type relatie. Het gaat er niet om met wie je praat of om het therapeutisch proces, het gaat om de relatie die je met de ander hebt. Een man noemt een vrouw een meisje en dat is wat ze zijn. Daarboven, hoe ze met elkaar omgaan en zich tot elkaar verhouden, is de kwaliteit van hun relatie. Of de man tegen de vrouw heeft gezegd dat ze mooi is, dat ze dun is, dat, of dat hij haar aanraakt, of dat hij iets moet raken wat zij duwt, zijn allemaal details van de relatie.
Ik zou geen vrouw met overgewicht op een operatietafel leggen en verwachten dat er een relatie ontstaat. Zo werkt het niet.
Lees meer